"کولتورشان" را دریابید

هر قوم و یا ملتی دارای یک سری آداب و رسوم و آئین و درک خود از جهان میباشد. مجموعه این آداب و رسوم و برداشتهای عمومی هر ملتی را "فرهنگ" گویند. اقوامی بدوی وجود دارند که با وجود سراسری خود در طول تاریخ، از خود نه خط، نه آداب ورسوم و نه آئینی به جای گذاشته اند. ایشان هرگز چنین چیزهایی را نداشته اند که آنان را از خود به جای گذارند. ترکان از این معدود اقوام بدوی هستند. دستور زبان و ادبیات فقیر ایشان به آنها اجازه میدهد که به راحتی از هر خطی استفاده کنند. ایشان از خود پیامبر نداشته و تا زمان برخورد با ایرانیان و اعراب از یکتاپرستی بی خبر بوده اند. ترکان مطلقا از خود "رسوم" و "آئین" ندارند. تمامی اعیاد و جشنهای ایشان عربی- مذهبی مباشد.

به قول فیلسوفی: "من هرچه بیشتر میدانم، میفهمم که کمتر میدانم!"

چنین قوم کم آگاهی چگونه خواهد دانست که چیزی نمیداند؟ برای درک ندانستن، نیاز به دانستن است که ترکان فاقد آن هستند. ایشان حتی فرق میان قوم و فرقه و ملت و قبیله را نمیدانند.

بی دلیل نیست که ترکان فرهنگ نداشته و "کولتور" دارند.

فقر ادبیات و کمی میزان آگاهیهای ایشان، از آنان انسانهایی از خودراضی، قومپرست و برترجو ساخته است. به عقیده ترکان، تمامی زبانها از زبان ترکی نشئت گرفته. تمامی اختراعات را به نوعی ترکان انجام داده اند. ترکان ایدز نمیگیرند. و در نتیجه اینکه برتریت ترکان بر خود ترکان امری ثابت شده است.

تصویر زیر از تبریز است. تبریز مرکز روشنفکری آذربایجانیهاست.

سوای نام غیر متعارف مرحوم و یا به عبارتی "مرحومه"، ببینید چند اشتباه در این سطور وجود دارد.

اگر مسئولین دانشگاه تبریز به ناگفته های عبارات زیر پی نبرده باشند، از دانشجویان "باهوش" ترک چه انتظاری میتوان داشت؟ میتوان انتظارداشت که این افراد درکی از محیط اطراف خود داشته و در ساختن اجتماع مفید واقع شوند؟

قومی که برای فرزندان خود نامهایی از قبیل "گوزمراد" و "گوزعلی" را انتخاب میکند، از این قوم چه انتظار گفتمان مدنی میرود؟

اصولا هویت جویی ترکان در چیست؟ این هویت جویی تا چه اندازه مسالمت آمیز است؟ این هویت جویی تا چه اندازه به ساختار اجتماعی آذربایجان در رابطه با ایران کمک میکند؟ آیا هدف این هویت جویی در راستای یک عمل مثبت است؟ اگر چنین است، چگونه؟

با توجه به مثالهای کوچک ولی بارز بالا، این هویت طلبی ترکی چه کمکی به خود ترکزبانان میکند؟