کشور بلژیک از دو قوم عمدۀ فلاندرها در شمال بلژیک با زبان فلامانی 60% و در جنوب از قوم والون با زبان والونی (فرانسوی) 40% تشکیل شده اند.
فلاندرها به علت هم قوم و همزبان بودن با هلندیها و گرایشان ناسیونالیستی، تمایلات جدایی از کشور بلژیک را دارند و والونها با گرایشات سوسیال دموکراسی، خواهان تمامیت ارضی بلژیک میباشند. در این میان اقوام کوچکی مانند آلمانها، مانوشها و غیره هم وجود دارند که عملا نقشی را بازی نمیکنند.
این کشور به صورت فدرال اداره میشود. از زمانی که فدرالیسم در بلژیک پای جا باز کرد، حرکتهای جدایی طلبی شروع شد.
چنین پدیده ای را ما هم اکنون در کانادا نیز ناظر هستیم.
فعلا پادشاهی مشروطه به عنوان یک نهاد فرا سیاسی، تنها ضامن اتحاد بلژیک میباشد. بسیاری از مردم بلژیک، خصوصا نسل جوان، خواهان بیشتر در صحنه بودن پادشاه هستند. اما قانون اساسی بلژیک، حتی حضور پادشاه در انظار را محدود کرده است. روزها پادشاه بلژیک فرزندان خود را به مدرسه میبرد و عصرها ملکه بچه ها را از مدرسه به خانه بازمیگرداند. ایشان بنا به پروتکل قانونی، در تشکلات و برنامه های اجتماعی نیز ظاهر میشوند.
کسانی که در اروپا زندگی میکنند و هنوز نقش یک پادشاه مشروطه را نمیفهمند، بد نیست نگاهی به جایگاه متزلزل بلژیک و نقش نهاد پادشاهی در این کشور بیاندازند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر