ولی دیگران ایشان را به چشم قهرمان، شجاع و سلحشور نمیبینند. دلیل هم دارند. نمونه آن، همین قیام ملت ایران پس از انتخابات تقلبی بود. مردم شهرهای تهران، اصفهان، شیراز و حتی شهر مذهبی مشهد به خیابانها رفتند و با اینکه میدانستند که شاید کشته خواهند شد(که کشته هم دادند)، ولی به خیابان رفتند. ولی ترکان کجا بودند؟ تبریز چه خبر بود؟ مرندیها و خوییهای افراطی قومگرا کجا بودند؟ همه یکجا بودند: توی سوراخ موش! یک نکته جالبتر از همه و نتیجه گیری از قیام اخیر چیز دیگری هم بود. اصولا پانترکان کجا بودند؟ آنها که میباید طبیعتا منتظر ظعف رژیم باشند تا برای خود بلوایی به پا کنند. پس چرا نکردند؟ پس این فرضیه که پدیده پانترکی در ایران از طرف ملایان تغذیه میشود و بهره برداری سیاسی میگردد، چندان فرضیه اشتباهی نیست. نخبه های سیاسی دائما تاکید میکردند که پانترکان را ملایان هدایت میکنند و بسیاری به این فرضیه لبخند میزدند. این فرضیه میگوید که ملایان برای حفظ بقای خود، به موقع پانترکان را پر و پا میدهند تا به ملت ثابت کنند که اگر ایشان تضعیف گردند، پانترکان ایران را تجزیه میکنند. سکوت پانترکان، این موضوع را ثابت نمود که پانترکان با ملایان ارتباط مستقیم دارند.در ضمن ثابت گردید که شجاعت ترکان، افسانه ای بیش نیست. پیشتر به خاطر داریم که در خلال شلوغیهای دوم خرداد، پانترکان در اینترنت مینوشتند: به کمک این فارسهای شوونیست نروید. این شلوغیها مربوط به ما نیست. بگذارید همدیگر را بکشند. به راستی سهم ترکان در جنبش دوم خرداد چیزی برابر صفر بود. ننگ بر شما! در جواب این سئوال که سهم ترکان در جنبش دمکراسی طلبی ایران چه بود، باید گفت:
ترکا کوشن؟..........تو سوراخ موشن!
ترکا کوشن؟..........تو سوراخ موشن!
ترکا کوشن؟..........تو سوراخ موشن!
ترکا کوشن؟..........تو سوراخ موشن!
۲ نظر:
ترک ها اقوامی وحشی هستند که کاری جز تخریب سایر فرهنگ های غنی ایرانی ندارند.
یاشاسین آنا یوردوم ایران.
ارسال یک نظر