گزارش تکاندهندۀ سازمان مخفی پروس از زندگی شخصی کارل مارکس

از زندگی خصوصی کارل مارس در ایران فقط نکاتی سطی منتشر شده اند. به طور مثال کمتر کسی میداند که برادر زن کارل مارکس، Ferdinand von Westphalen وزیر داخلی پروس میباشد. از آنجایی که کارل مارکس دائما آس و پاس بوده و پول خود را در پارتیها خرج میکرده، میبایست که به طور دائمی از طرف مادر خود، فریدریش انگلس و دوستان دیگر مورد حمایت مالی قرار بگیرد. حمایتهای مالی که از طرف خانوادۀ زنش به او میرسیده، زمزمۀ جاسوس بودن او در انگلستان را تقویت میکند.) در این مورد چیزهای خواهم نوشت) از طرفی  برادر  زن  او به عنوان وزیر داخلی پروس، کارل مارکس را زیر نظر داشته است. متن زیر از یک مأمور وزارت داخلی پروس به وزارت داخلی میباشد که خانۀ مارکس را در غیاب او مورد تفتیش قرار داده است:

" او آدمی شلخته  و بدبین بوده و خانۀ خود را به نحو نامطلوبی اداره میکند. نحوۀ زندگی او مانند یک کولی و یا شاید یک دهاتی روشنفکر باشد. او به ندرت خود را حمام کرده و سرش را گاهگاهی شانه نموده و لباس زیر خود را هم به ندرت عوض میکند. ولی در عوض مصرف الکل بالایی دارد. روزهای بسیاری را به بیکاری و اتلاف وقت میگذراند ولی به هنگام نوشتن، شب و روز نمیشناسد.

وقت بخصوصی را به خوابیدن و بیدار شدن اختصاص نمیدهد. در بسیاری از مواقع تا صبح بیدار است و بدون درآوردن لباسهایش روی کاناپه میخوابد، بدون آنکه توجه داشته باشد که کلی آدم از این اتاق برای رسیدن به اتاق دیگر از کنارش میگذرند. خانۀ مارکس در بدترین و ارزانترین محلۀ لندن قرار دارد.(پس از مرگ مادرش و گرفتن ارثیۀ خود به اشرافی ترین محله های لندن تغییر مکان داد). اتاق نشیمن خانه رو به خیابان و اتاق خواب او در پشت خانه است. 

در تمامی خانۀ او حتی یک مبل تمیز و سالم وجود ندارد. تمامی لوازم خانۀ او درب و داغان هستند. همه جا درهم و برهم است و همه جا لایۀ ضخیمی غبار وجود دارد. بی نظمی همه جای خانۀ او حکمفرماست.

بر روی میز اتاق نشیمن که میزی از مد افتاده است، نوشتارها و کتابهای او به همراه ظروف کثیف، فنجانهای نیمه پر و نعلبکیهای ترکدار قرار دارند. بقیۀ میز را قاشق و چنگالهای استفاده شده، پسمانده های تنباکو، خاکستر سیگار و لیوان پر کرده اند. خلاصه اینکه با این وضع قر و قاطی، حتی یک سمسار هم از وارد شدن به چنین خانه ای ابا دارد.

پس از وارد شدن به خانۀ مارکس(با اینکه مارکس چند ساعتی در خانه نبوده است) دود شناور ناشی از مصرف شدید تنباکو در هوای این خانه چنان چشمان شما را وادار به سوزش و اشک میکنند که خیال مینمایید در یک غار تاریک هستید. ما پس از مدت کوتاهی که چشمانمان به این وضع عادت کرد، موفق به تشخیص اجسام این خانه شدیم. همه چیز این خانه کثیف و آلوده به غبار است. مسلما برای سلامت خطرناک میباشد که در این خانه به جسمی دست بزنید و یا بر روی مبلی بنشینید. یکی از صندلیهای او او فقط سه پایه دارد. تنها یک صندلی سالم در این خانه وجود دارد که بچه ها بر روی آن غذاپختن را بازی کرده اند. اگر میهمانی به خانۀ مارکس بیاید، او این صندلی را به او تعارف میکند، گرچه این صندلی را تمیز نمیکند! اگر بر روی این صندلی بنشینید، حتما شلوار خود را از دست خواهید داد.

هیچ چیز این خانۀ کثیف، مارکس و همسرش را خجالت زده نمیکند..."

 (توجه داشته باشید که مارکس حتی با پول فریدریش انگلس یک کلفت به نام Helena Demuth داشت!)

این نامۀ سازمان امنیت پروس را از کتابی از آقای Laurence M. Vance ترجمه کرده و برایتان آورده ام. ایشان خبرنگار، استادیار و مشاور سیاسی میباشند. منبع این نامه به زبان انگلیسی اینجا وجود دارد. 

در نوشتار بعدی در مورد بیماریهای جسمی مارکس ناشی از عدم رعایت بهداشت فردی از نامه های خود او و یک پرفسور سوئیسی میآورم.